Ballina
Lajme
Opinion
Intervista
Histori
Kulturë
Të ndryshme
English
Galeria
Libri i miqve
Dërgo lajme
Kush jemi ne?
Kontakti
 
RSS Furnizuesi
RSS Furnizuesi
   
 
Poezi nga Xhevahir Cirongu
Publikuar më 20 dhjetor, 2017 në orën 00:24 ( ) Kulturë |
Rrit madhësinë e shkronjave
.












Do t’i zgjoja ëndrrat e baladave

Tek ajo pemë e dashurisë
Mes lulesh të dy ngecur,
Fluturat ikën pa shpresë,
Dhe flokët e zeza të natës
Të dy na kishin prekur.

Midis nesh ajo natë
Sy përdalë e të zesë,
Puthje e drithërima
La atë mëngjes.
Ishte natë e ftohtë
Që vrau,
Gurët e diamantë të dashurisë.

Ajo më s’u pa, diku iku,
Me veh’te mori trishtimin e ndaloj;
Pa asnjë pendesë, prozhektorët fiku
Në terrin e natës, një tjetër takoj.

Në shtratin e natës, rash të flija,
Një ëndërr e frikshme, dashurinë gëlltiti;
Pabesia e një dore, me thikë
Zemrën fortë ma goditi.

Isha i pafajshëm , s’kisha asnjë peng
Nuk e di , unë apo ajo……….!
Ëndrrat e jetës i shqeu egërsisht
Tek ai lot që ra në prag.

Ah, qenka botë e çmendur!
Ta dija se në flokët e natës
Thika e tradhëtisë qe ngulur,
Dhe atëhere
Do t’i zgjoja ëndrrat e baladave
Të vallzonin në shportën e qërshive.

Zoti më shpëtoi
Nga ajo thikë e mprehtë;
E lyer me helmin vrastar,
Saqë dhe yjet e shpirtit
Si gjerdan ngelën varur.

Në terrin e asaj nate
Fshiheshin gjithë tradhëtitë;
Ndaj të uroj me shpirt
As vetë o Zot, s’e di!

Imazhet e asaj dashurie
Në vetmi kanë mbetrur;
Me zinxhirë robërie varur
Tek retë e zeza nëpër qiell,
Dhe tek një lule e vyshkur
E varrosur këtu nën dhe.

Ik, të lutem tradhëti,
Me pika gjaku të tharë
Te tehu i thikës,
Dhe struku diku
Lëre lulen e jetës
Me plagdhimbjen përqafuar.

Durrës, 12 dhjetor 2017.


M’i vodhi gjethet

Ashtu në qetësi si pa u ndjerë
Iku dhe vjeshta, si kripa u tretë,
Këmishën e verdhë kish’ zhveshur
Bliri jetim te rruga mbetur vërtetë.

I folën blirit, ai njerëzve diçka u tha
Kjo erë e vjeshtës, m’i vodhi gjethet;
Nga degët ia shkundi gjethet e verdha
Ashtu si valët e detit filluan drithërimat.

U lodha duke numëruar me radhë gjethet
Dhe bliri kishte rënë i gjithi në qetësi,
Të përgjumur në qytet ishin edhe trotuarët
Sigurisht, sythet e fjetura padyshim prisnin
Të vinte vjeshta e tretë e zverdhur përsëri.

Tek ai blir i vetmuar aty rrugës përbri
Gjethet e zverdhura u kthyen prapë,
S’largoheshin dot, atij i falën dashuri
Lamtumirën e fundit me lot i thanë,
Dhe ikën me erën e vjeshtës
Me enigmën e e bardhë të valës së detit
Tek ai blir për t’u kthyer prapë.

Dhjetor, Durrës 2017


Vërëjtje: Artikujt e botuar në albaniapress.com nuk shprehin domosdoshmërisht mendimet e stafit moderues!
 
 
Vlerësimi juaj për lajmin
I keq I dobët I mirë Shumë i mirë I mrekullueshëm
 
Vlerësimi:
Jep vlerësimin tënd
Është vlerësuar nga 31 vizitorë
Lexuar: 395 herë
Versioni për printim Dërgoje tek miku/mikja juaj Shtoje këtë artikull në listën e favoritëve
 
 
LEGJENDAT DHE NDIKIMI I TYRE NË JETËN SOCIO...
E enjt, 15 prill 2021 - 23:38
LEGJENDA Legjenda apo gojëdhëna është një tekst apo rrëfyes që tregohet në formë gojore nga populli. Zakonisht këto gojëdhëna, i kushtihen p...
NDËRMJETËSIME LETRARE
E mart, 13 prill 2021 - 22:06
Shtëpia Botuese “ARMAGEDONI”, në prishtinë nxori nga botimi librin: “NDËRMJETËSIME LETRARE – për krijimtarinë e Arif Molliqit”, me autor S...
Lavdi jetës dhe veprës së Enver Shqiptarit...
E hn, 12 prill 2021 - 18:46
.
Mjerimi i shkrimtarit në shërbim të polit...
E shtun, 10 prill 2021 - 18:39
(Gorki dhe Kadarea) Nuk është për t’u habitur që nuk kanë qenë të paktë njerëzit e letrave që i kanë shërbyer politikës dhe diktaturës. ...
Ja çfarë mendonte Faik Konica për Shqipër...
E premt, 09 prill 2021 - 00:54
Kush më mirë se Faik Konica mund të perifrazojë shqiptarët ashtu siå ato ishin dhe janë. Ai ishte jo vetëm një nga njerëzit më të ditur dhe më...
më shumë nga - Kulturë »
 
 

© 2024 AlbaniaPress.com :: Agjensia Informative Shqiptare Ballina | Moti | RSS | Kontakti
Të gjitha të drejtat e rezervuara Programimi dhe dizajnimi i faqës: Arlind Nushi