Zëri nga pellgu i gjakut
Kur i pate shkruar
Letër
Taranta Babus
I tregove historinë e
Romës,
Që nga rita e Romulit dhe Remit
Me qumësht ulkonje
Kovat me gjak
Legjionet e vdekjes,
Që përgatitëshin të shkojnë
Atje
Se u kishte mbet syri
Madje edhe në dhit
T’uaja.
*
Letra më erdhi edhe mua
Në Lepogllavë
E lexova...
Thash
Edhe për ne
përgatitën legjionet e vdekjes
nga pasardhësit e
ujkut të çalë
për qingjat tanë.
*
Kaluam stuhi dhe uragane
U përballëm edhe me
Legjione të vdekjes.
*
Arrita në Romë
Nuk e rilexova letrën Tënde
e pash me sytë e mi
ate që nuk ia the
Taranta Babus
Se Roma
Ishte ngritur në jë pellg
Gjaku.
Pash pjesë gjymtyrësh
Në çdo gdhjendje
Guri.
*
Nga themelet ngritnin
Kokën
Raca të ndryeshme
Gumzhinin gjuhët
Veshët më buqitën
Nga një zë
I pellgut të gjakut
Nga jam unë
Çdo guri
Copat e mishit
I ka të pastruara
Me gjak
Dhe në gjak
Noton.
19.10.2002, mbi Adriatik
|