| Jusuf Zenunaj: Poezi |
| Publikuar më 02 gusht, 2016 në orën 16:27 ( ) |
Kulturë | |
|
|
|
.
MATRAPAZI I STAMBOLLIT
Erdhi historiani prej Stambolli,
mllef e urrejte
të të pesë shekujve
tek varri i kryetrimit tonë,
Gjergj Kastriotit,
në pikë të ditës
i volli i paftytyri,
i volli ....
7 korrik, 2016
KËMISHËN E GJARPRIT HOQI
Seç na i doli nami
si i të dilte prej dheut,
donte të bëhej emër
sikur Skënderbeu,
lakmia për pushtet
s'ia l kund vend,
këmishën e gjarprit hoqi
u bë president...
KUSH ËSHTË I MIRË...
Edhe natën në gjumë
një zë më thirrë,
në këtë truall arbëror
kush qe i mirë?!
Shajmë e fajsojmë
e ç'gjejmë të mirë sot,
prej Adem Jasharit
e te i madhi Kastriot?...
..
Ndryshova me kohën
edhe pse jam Hanko Halla,
të vërtetën s'e futa
në një thes me përralla.
24 korrik, 2016
VETERANËT E LEKUT
Kur rridhet gjaku fushave,
kodrave e bregut,
kur shpindërroheshin
jeta me vdekjen,
vetetranët e sotëm të lekut
nuk duronin krismën e dyfekut,
Të mjerëve iu pat prishur rehatia,
kush mësy nga perëndimi
kush nga Shqipëria.
Kokat ua digjte dielli
e sytë kripa e Jonit,
nën hijen pishinave
shpëtim kërkoni.
Pêr atdheun që po digjej,
largonin mërzinë,
me ndonjë gotë verë,
meze e rakinë.
Haj medet-haj
kishte edhe asi, që pinin edhe çaj.
Priten e priten rrafsh 16 vjet,
me miq e me lek, nyja u gjet.
Fal komandatëve
sot u prijnë veteranëve.....
"GËRSHËRA E DREJTËSISË "
N'krye të gjyqësisë,
i dyti i qeverisë,
"gërshëra e drejtësisë".
Mundi s' të shkojë huq
o i madhi Kuç!
Si do të të urojë populli
e veçmas rinia?!
Katër vende pune
t'i dhuroi drejtësia.....
21 qershor, 2016
KUR BIE SHI
Dua të të shoh të lagur qull,
ajrin që thithë ta sodis
mes buzëve tua
tek përvidhet nëpër fjalë.
Kur bie shi
dua të nxehem në gjoksin tënd valë.
Në zjarrin e duarve tua
më pëlqen të digjem,
në trupin tënd të piqem.
14 janar, 2006
EJA T’Ë SHKOJMË TE BURIMI
Të dalim në fushë,
lule të mbledhim në livadhe,
tek Burimi të ngjitemi bashkë
me flladin e Ujëvares
të rrimë deri në mesnatë.
Eja të shkojmë te Burimi,
sytë t’i lajmë me ujë Drini.
Zogjtë nëpër lisa
këngën s’e pushojnë dot,
tê rrahurat e zemres
dua të t’i dëgjoj sot.
TRËNDAFILAT E BERATIT
Kur bie borë
në Veri bën acar,
në janar
shkoj për ty
në Berat,
trendafila të çelur
të marr.
Bruksel, prill 2004
LULET NË SAKSI
Lulet e kopshtit i pashë në saksi,
tashmë ishin rrudhur s’kishin bukuri,
dielli më s ‘i nxeh,
kopshtorja që i pati mbjellur dikur
për fatin e luleve nuk mendoi kurrë!
Me lule në duar shëtit nëpër qytet,
që janë vyshkur e di edhe vet.
Kur të kalojë mjegullen
rreth kopshtit do të sillet,
po lulet nuk rimbillen......
Bruksel, 3 qershor 2002
LULJA E HELMUAR
Në kopshtin e mbjellur
me lule manushaqe,
një flutur pas shiut
erdhi fluturim,
në lule lëshoi helm
dhe iku me nxitim,
lulen më të bukur
e zbehu në kopshtin tim.
Bruksel, 11 mars 2002
KUR DOLI DIELLI NË MAJE
Kudo nëpër fusha
buzë lumit edhe në mal
pyeta zogjtë në pranverë,
në cilin vend të kanë parë.
Edhe në shpellë kam shkuar
të gjeja nëpër mure
emrin tënd të shkruar,
porosita edhe erën
kur t’i pushtojë bjeshkët
të më tregojë në ç’vend
gjurmët tua mbetën.
Të kërkova edhe natën,
kur e pashë hënën
pyeta në mos nëna
ta ka bërë gjemën!
Kur zbardhi dita
me duar preka faqet
s’e dija a kishte rënë vesa,
apo unë kam qarë natën.
Kur doli dielli në maje, në këngën e fëmijëve
kishe hyr si çlirimtare.
Bruksel, prill 2004
MJEGULLA
Pos ditën edhe natën vonë
ujku do mjegull thonë,
unë flas me mjegull
as vonë as herët,
i kërkoj ta marrë dhembjen time
që tjerret si në borë ashtu në diell,
droj mos i trazon zogjtë në qiell.
Dhembja shkrin edhe gurin në lumë,
pa ty, atë s’e mundi unë.
Bruksel, tetor 2005
MALLI
Si dielli peshkun në zall
në shpirt më djeg një mall,
t’i shoh të bukrit sy
me qerpikët sikur rrush,
buzët tua të më kallin
me të ëmblin prush.
PËR TY DO TË ZIHESHIN PERËNDITË
A ia more dritën hënës;
ngrohtësinë mos ta dha dielli?
Kur u ndërruan nata me ditën
kengën ta dhuroi bilbili.
Flokët kur t’i shpupurish era
lëkunden si dallendyshet buzë detit,
dhëmbët të shkëlqejnë si kristal
e bukura, e mira pulbardhë.
Edhe heshtja jote flet,
kur me sy numron yjet
dikush përballë teje thotë:
„Për ty do të ziheshin perënditë”
DJEGIA NËN GËRSHETIN TËND
Në gërshetin tënd yjet lëshojnë dritë,
hija e lisave prej syve tu ikën,
era e flokëve më rrëmben si vullkan,
robi yt bëhem, s’e di ku jam!
Nuk di ç’flas tek Shkëmbi i bardhë,
s’e di a jam në ëndërr, i zgjuar, apo në përrallë.
Ndoshta je zanë, tash luan me mua,
s’e shoh dot hënën, as ujë s’pi në krua..
C’duan xixëllonjat mbi krahë që të pushojnë.
Të m’i vërbojnë sytë, pastaj të fluturojnë?
S’e di a jam buzë lumit, buzë detit, apo në fushë!
Gërsheti yt më djeg, më bën prush.
Bruksel, maj 2005
Kaçurrelat
Kur i kujtoj kaçurrelet tua në duart e mia,
më kapin të dridhurat, skuqem në fytyrë
si një fëmijë i padalë kurrë në diell.
Balli më është rritur
sikur t’i kish rënë fshesë babadimri,
vitet kalojnë nuk plaket kujtimi-
takimi i parë;
ti ishe gocë , unë djalë.
Kaçurrelat që kishe
të janë drejtuar si fije bari të njomë,
s’e kanë humbur freskinë,
kanë po atë aromë.
Bruksel, 24 janar 2006
PYES VETEN
Pse shikimi yt
fjalët m’i ngrin në buzë,
në fytyrën time bëhet diell përvëlues,
kur ti shkon pyes veten,
memec e i verbër përpara saj
deri kur do të mbetem!?
KRAHARORI YT I NGROHTË
Edhe lulja në moshë ndryshon
siç ke ndërruar ti,
kraharori yt është i ngrohtë,
kur bie borë, apo shi,
i zjarrtë është edhe natën,
kur rrugët janë me akull.
KËNGA SHKRIN EDHE HEKUR
Hënë, diell apo dritërimë
si do të të thërras?
Je kënga ime,
je dhembje e së djeshmes.
Mos u bë sëmundje e së nesërmes!?
Nuk dua të na lëndojë loti yt,
jeta shpeshherë ka mjegull,
kënga e zemrës
shkrin edhe hekur.
VJEDHJA E LULEVE
Dy lule rriteshin në një kopsht,
rrethuar me gjelbërim
edhe vashat ma të bukura
do t’ua kishin zilinë,
kur nuk do tê mundnin
s’paku në duar t’i marrin
t’ua shijojnë aromën
sikur bleta nektarin,
çudia një ditë ndodhi
pa ikur pranvera
në kopsht i vodhi
ajo që vet mbolli!
Bruksel, prill 2002
TË THURIM BASHKË NJË KËNGË
Kujt s’i mungon diçka?
Mua më mungon kënga,
që nuk e ka kënduar askush,
as në opera, as kur mbushej oda me krushq.
Emrin e këngës nuk e di,
të thurim një tjetër
për dashurinë e vjetër.
MELODIA E KËNGËVE TUA
Kush e kupton këngën e erës në pyll
pos zogjve me çerdhe të thyer?
Ata presin diellin e fshehur nën re
e ti ku je?
Nuk e dëgjon zërin tim as kur del hëna,
të thirra kur fryu era edhe kur doli dielli,
këngën e zogjve s’e përcolle,
më është ndryshkur fyelli.
Do të ngjitem lart në male
të marr gjethe në drunj,
t’i vë në buzë
si në flautë të luaj,
meloditë e këngëve tua t’i ruaj.
TI DHE VARGU IM
ç’kujtime të kanë rrëmbyer
që i fale shikimet qiellit,
në mesditë të fundjanarit
nuk të nxejnë rrezet e diellit,
lotin në faqe s’ta ngrin acari,
as mjegulla që vjen prej malit
nuk ta zbeh bukurinë,
po fjalët s’kanë kuptim !
Vargu im i këputur
rëndohet nga trishtimi,
ai do të ushqehet në buzëqeshjen tënde sot
apo do të tretet në lotë?
Bruksel, 31 janar 2006
KALIMI I YLBERIT
Dua të zhytem në ujëvarë
të pyes Drinin e Bardhë
sa vasha i ka parë,
në breg t’i kenë ardhur,
në flladin e tij të jenë kallur-
ylberin ta kalojnë.
MË S’E DI NGA IKE
Në ëndërr më ikje kaluar
me kalë e fustan të bardhë,
pas unë të ndiqja
në fushë e në arë,
as zhurma e qytetit
s’mundi të më ndalë.
Tek lumi më prite,
kur t’u afrova
zogu ia nisi këngës
më s’di nga ike.
|
Vërëjtje: Artikujt e botuar në albaniapress.com nuk shprehin domosdoshmërisht mendimet e stafit moderues! |
| Vlerësimi juaj për lajmin |
 |
|
|
|
|
| I keq |
I dobët |
I mirë |
Shumë i mirë |
I mrekullueshëm |
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
| Është vlerësuar nga 30 vizitorë |
| Lexuar:
432 herë
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
| NDËRMJETËSIME LETRARE |
E mart, 13 prill 2021 - 22:06
Shtëpia Botuese “ARMAGEDONI”, në prishtinë nxori nga botimi librin: “NDËRMJETËSIME LETRARE – për krijimtarinë e Arif Molliqit”, me autor S... |
| Ja çfarë mendonte Faik Konica për Shqipër... |
E premt, 09 prill 2021 - 00:54
Kush më mirë se Faik Konica mund të perifrazojë shqiptarët ashtu siå ato ishin dhe janë. Ai ishte jo vetëm një nga njerëzit më të ditur dhe më... |
më shumë nga - Kulturë » |
|
|
|
|
|
