Ballina
Lajme
Opinion
Intervista
Histori
Kulturë
Të ndryshme
English
Galeria
Libri i miqve
Dërgo lajme
Kush jemi ne?
Kontakti
 
RSS Furnizuesi
RSS Furnizuesi
   
 
Kur ndryshon epoka..
Publikuar më 17 tetor, 2016 në orën 15:24 ( ) Kulturë |
Rrit madhësinë e shkronjave
Vendi ku ishte ndërtuar xhamia ishte si një verandë natyrale e qendrës së qytetit. Prej oborrit të saj mund të shihej qartë se kush lëvizë poshtë e përpjetë ose kush me kë takohet dhe nga kjo pikëpamje ishte vendi më i mirë në qytet për thashethemxhinjt, që sikur ta kishin nuk do ta linin asnjëherë vetëm, siq ky vend rri të shumtën e kohës. Këtu vetëm të premteve shihen pak më shumë njerëz, dhe siq shihet prej atje kush lëviz në qendër, edhe prej qendrës shihet kush hyn e del në xhami, e pikërisht kjo e bezdiste Hamitin.

Ai ishte komunist, punonte në administratën komunale, ndërsa vëllai i tij vizitonte rregullisht xhaminë e këtë e shihnin të gjithë. Ai, vëllai i një intelektuali të respektuar shkonte falej në xhami e dëgjonte përrallat e hoxhës i cili më shumë se me zotin merret me t’pafetë, e bënë lista për ferr e parajsë thuajse është engjëll i zotit.
-Edhe hoxha e di që s’ka zot, prandaj keqpërdorë detyrën, thoshte Hamiti që s’kishte asnjë interes për fenë, e as që do t’ishte marrë me këtë punë sikur vëllai i tij i madh të mos ishte xhemat i hoxhës. Atij i vinte rëndë edhe nga shokët e këtë ia thoshte edhe Shabanit, por Shabani nuk lëkundej.
-Unë jam rahat me zotin, thoshte, teksa dëgjonte me durim fjalimet që Hamiti kishte përgaditur në përpjekje për ta larguar nga kjo rrugë pa krye. Ai argumentonte gjerë e gjatë, që shkenca tashmë e kishte vërtetuar katërcipërisht që nuk ka zot. Pastaj përmendte të këqijat që popullit tonë i kishin ardhur nga feja, që kudoherë ishte arma më e fortë e pushtuesve.
-Feja dhe pushtuesi ishin si ai polici i mirë e i keq që luajnë rolet para dikujt, por që kanë të njëjtin qëllim, thoshte Hamiti, se janë bashkë. Pastaj, pse duhej të na e sillte zotin perandori e sulltani, me shpatë. A s’mund të vinte zoti ndryshe?. Se ky mund të bëjë çka t’dojë, siq po thotë hoxha.
- Ne fenë e kemi marrë vetë, se na ka pëlqye, kurrkush s’na e ka dhanë me dhunë, ia kthente Shabani, i ulur këmbëkryq e duke thithur cigaren.
- E pse e ndrrum ne fenë. Ne e ishim një fe?
- E ndrrum se na pëlqeu.
- Jo bac jo, e ndrrum prej zorit, se fe për fe do ta kishim mbajtë atë që e kishim.
- E mirë de, ti merre atë që e kishim.
- Unë s’e marrë asnjanën. E qebesa nëse kisha me zgjedh, ma mirë e kisha marrë fenë e t’parve, se me këtë fe kurrgja s’na lidh. Edhe a din çka kam mendue bac, tha Hamiti dhe u ndal pak për t’u siguruar që Shabani e dëgjonte -Na duhet me e mbrojtë këtë fe , e për me e mbrojt duhet me e braktis. Se nëse kjo fe kthehet tek vendet arabe, edhe bahet fe vetëm e tyre, siq edhe duhet t’jetë, at’herë mund t’reformohet, edhe t’bahet e mirë, edhe për ta. T’mos harrojmë që kjo fe ka qenë ma e mirë kur ka qenë vetëm fe e tyre.
- Eh, po larg i paske çue mendtë, po kurgja s’ke thanë, i përgjigjej Shabani. Se zoti s’mund t’jetë i joni e i atyre. Zoti asht nja.
-Po, po, por kush e zbuloi zotin... dhe biseda e tyre vazhdonte gjatë, por asnjëri s’binte dakort me tjetrin.
Në fund Hamiti e sillte bisedën aty ku i dhembte më shumë. Nuk donte që Shabani të shkonte e të falej në xhami. Ai mund ta bënte këtë edhe në shtëpi.
***
Pas disa vitesh, komunizmi e kishte humbur shkëlqimin e vetë. Ajo ngrehinë e madhe, e ndërtuar nga njerëz të ditur filloi të lëkundej, derisa u shembë. Tek ne, si një popull i pushtuar që s’ka kohë të merret me asnjë ideologji, nuk u morë vesh asgjë, përveqse shqiptarët u larguan nga puna. Edhe Hamitit i ishte caktuar i njëjti fat, që në lindje. Pushteti më s'e donte, e populli aq më pak.
Ai s'e kishte menduar kurrë më parë se mund t'ia kishte nevojën këtij populli, madje edhe këtyre njerëzve të padijshëm që shkonin në xhami.
-Gjasat që një njeri i paditur të bëhet i mirë përmes fesë janë shumë të vogla, ndoshta zero, thoshte me përbuzje kur i shihte disa të hynin në xhami, aty ku do t'duhej të merrnin mirësi e dituri, por që nga aty dilnin më të paditur e më të ligj.
Megjithatë tani e shihte ndryshe. Edhe këta njerëz i dukeshin jo vetëm më të mirë por edhe më të ditur.
-Feja të bënë jo vetëm njeri të mirë, por edhe të ditur, thoshte tani Hamiti kur i jepej rasti.
Atij iu bë shumë e nevojshme të ikte nga komunizmi që në mendjet e njerëzve ishte bërë shumë i keq, edhepse tani s’mund të bënte asnjë të keqe. Donte të ishte i pranueshëm në këtë mjedis të ri, dhe e pikasi që rruga më e sigurt për këtë kalonte pikërisht përmes derës së xhamisë.
Prandaj,Hamiti disa ditë me radhë i ra përskaj xhamisë me mendimin që të hynte brenda, por i mungonte guximi për t'i drejtuar hapat andej. Ishte si një djalë i ri që nuk guxon t'i afrohet vajzës që e do, megjithëse ajo në heshtje i lutet që të vijë. Ai e shikonte xhaminë. Ajo e priste. I duhej vetëm ta fikte mendjen e të ecte para, dhe një ditë kështu bëri.
Hyri në xhami, ngadalë e duke u kujdesur që t'i lexohej pendesa në fytyrë, dhe u ulë andej kah fundi që të mund t'i vëzhgonte të tjerët, e të mund të bënte siq bënin ata. Ata u ulën, u ul edhe Hamiti. Kur ata ngriheshin, ngrihej edhe Hamiti. Ata ktheheshin anash e pëshpërisnin diçka, edhe Hamiti lëvizte buzët njësoj.. Pastaj dëgjoi ligjëratën e hoxhës dhe doli pothuaj i fundit. Të premten tjetër u kthye përsëri. Tani të premtën e kishte ditë të shënuar dhe mezi priste që të vinte. Atje takonte edhe shokë të dikurshëm e shumë të tjerë që s'i kish njohur më parë, por që tani i ishin bërë si vëllezër, me të cilët bisedonte gjerë e gjatë për fenë, për këtë botë e për atë tjetrën, të cilën ata e njihnin mirë, madje me raste më mirë se qytetin e tyre. Hamiti i dëgjonte me vëmendje, por edhe vetë kishte shumçka për të thënë. Ai kishte lexuar shumë rreth fesë, kur përpiqej ta bindte Shabanin që të rrinte larg xhamisë dhe tani njohuritë i kishte të gatshme, vetëm duhej t'i mbështillte me ndjenja të tjera dhe t'i shfrytëzonte.
***
Një të premte, Hamiti shkoi në xhami por askund nuk e pa Shabanin. Ishte mësuar gjithmonë ta shihte aty, e të bisedonte pak me të. Ata tashmë jetonin në shtëpi të ndara, e larg njëra -tjetrës dhe të shumtën e herave takoheshin në xhami. Shabani nuk kishte munguar asnjëherë në xhami, as përpara, as tash kur shkonte edhe Hamiti, të cilin e kishte mirëpritur por kurrë s'i kishte thënë gjë në lidhje me këtë. Ai ishte njeri i respektuar, e në xhami ishte si në shtëpi të vetë. Jo vetëm Hamiti, por mungesën e tij e vërejtën të gjithë. Disa e pyetën përse s'kishte ardhur, mos ishte i sëmurë?, por Hamiti nuk dinte gjë. Mendoi se mos i ka ndodhur diçka e papritur, prandaj pas faljes së namazit u nis për në shtëpinë e Shabanit. Mbërriti atje jo pak i shqetësuar, por kur hyri në oborr e takoi Shabanin, shëndosh e mirë.
-Bac, pse s'erdhe në xhami ?, e pyeti me një ton qortues tek po hynin brenda.
- Po isha pak pa qejf bre Hamit, ia ktheu Shabani, edhe pak i lodhun...
- Jo jo bac, asht dasht me ardhë n' xhami, se ti me ec po mundesh..
- Po, po Hamit qashtu asht, po ti qysh je ?, e pyeti Shabani për të ndërruar bisedë dhe ndezi një cigare.
- Se e kemi për obligim, vazhdoi Hamiti aty ku e kish lënë. Ti ndoshta je falë edhe n'shpi, por me ardhë n'xhami asht ma sevap, e qebesa edhe me mungue kshtu pa asnji arsye nuk asht mirë. Unë thashë mos t'ka ndodh gja, e ti po endesh nëpër oborr e s'ke ardhë me e krye obligimin, ashtu siq ka thanë pejgameri.., edhe zoti, shtoi pastaj.
Shabani vetëm e shikonte dhe thithte cigaren
- Se kjo botë bac, asht kaluse, asht veq nji koridor për me hy n'botën tjetër. E atje, kena me dalë para zotit, edhe zoti ka me t'pyt kshtu si une, se na n'xhami nuk shkojmë për qejf, por e kemi për detyrë, prej pejgamerit...
- Aman bre Hamit, po n'zor jam prej teje, foli Shabani që përpiqej ta përmbante veten.. Njiherë m'pate lodhë tuj m'thanë, mos shko n'xhami, e tash po m'thu pse s'erdhe....
- Unë e kam për t'mirën tande bac...
- E mira e secilit asht me i kqyr pun't e veta o Hamit. Nuk i thuhet kurkujt as shko as mos shko. Njerzit e dinë vetë...
- Ani bac ani, tha Hamiti dhe u ngrit në këmbë, pasi e pa që Shabani nisi të bëhej nervoz. Duke dalë i tha që të premten tjetër e priste në xhami. Pastaj u kujtua t'i thotë që do të vinte ai këtu e të shkonin bashkë. Pastaj e përshëndeti dhe doli.
Kurrë s'e kishte kuptuar Shabanin. Njeri më të pagdhendur se Shabani, s'ka në fytyrë të tokës, thoshte. Unë përpiqem t'i ndihmoj, e ai bëhet nervoz në vend që të jetë mirënjohës. Po ku di të jetë mirënjohës një njeri i padijshëm, vazhdonte fillin e mendimit. Por feja...feja është dashur ta mësoj të jetë mirënjohës. Feja mëson shumë gjëra të mira…Por…por, pse k'tij s'i ka mësuar asgjë?, pyeti veten i habitur, dhe kjo pyetje i qartësoi gjithçka.
Shabani nuk e besonte fare këtë fe. Ai shtirej, veqse Hamiti, ende s'e dinte pse, por që shtirej, kjo tashmë ishte e padyshimt.

Ireshtansi

*Bazuar në një ngjarje të vërtetë

Vërëjtje: Artikujt e botuar në albaniapress.com nuk shprehin domosdoshmërisht mendimet e stafit moderues!
 
 
Vlerësimi juaj për lajmin
I keq I dobët I mirë Shumë i mirë I mrekullueshëm
 
Vlerësimi:
Jep vlerësimin tënd
Është vlerësuar nga 27 vizitorë
Lexuar: 234 herë
Versioni për printim Dërgoje tek miku/mikja juaj Shtoje këtë artikull në listën e favoritëve
 
 
LEGJENDAT DHE NDIKIMI I TYRE NË JETËN SOCIO...
E enjt, 15 prill 2021 - 23:38
LEGJENDA Legjenda apo gojëdhëna është një tekst apo rrëfyes që tregohet në formë gojore nga populli. Zakonisht këto gojëdhëna, i kushtihen p...
NDËRMJETËSIME LETRARE
E mart, 13 prill 2021 - 22:06
Shtëpia Botuese “ARMAGEDONI”, në prishtinë nxori nga botimi librin: “NDËRMJETËSIME LETRARE – për krijimtarinë e Arif Molliqit”, me autor S...
Lavdi jetës dhe veprës së Enver Shqiptarit...
E hn, 12 prill 2021 - 18:46
.
Mjerimi i shkrimtarit në shërbim të polit...
E shtun, 10 prill 2021 - 18:39
(Gorki dhe Kadarea) Nuk është për t’u habitur që nuk kanë qenë të paktë njerëzit e letrave që i kanë shërbyer politikës dhe diktaturës. ...
Ja çfarë mendonte Faik Konica për Shqipër...
E premt, 09 prill 2021 - 00:54
Kush më mirë se Faik Konica mund të perifrazojë shqiptarët ashtu siå ato ishin dhe janë. Ai ishte jo vetëm një nga njerëzit më të ditur dhe më...
më shumë nga - Kulturë »
 
 

© 2024 AlbaniaPress.com :: Agjensia Informative Shqiptare Ballina | Moti | RSS | Kontakti
Të gjitha të drejtat e rezervuara Programimi dhe dizajnimi i faqës: Arlind Nushi