Cikël poetik nga Xhevahir Cirongu |
Publikuar më 16 janar, 2019 në orën 17:47 ( ) |
Kulturë | |
|
|
.
Ëndrrat më ndjekin pas
Ngado që shkoj ato janë aty
Më ndjekin si qengji manar,
Më buzëqeshin ëndrrat si dikur
Kartolinat që shkruanim në fëmijëri
I ruajmë në shpirt si pala në flamur.
Kalërojnë vitet e thinjat zbardhin mbi kokë
Aty treten kujtimet kur loznim me shokët,
Xixëllonjat e pranverës që bëjnë natën dritë
M’i përshëndetën kujtimet e fshatit sërish.
Sa çudi! ….Vërtet çudi!
Ah, tek ëndrrat që më ndjekin pas,
Si në pasqyrë m’u shfaqën gjithë dashuritë.
E diel, 26 gusht 2018
Mos më thuaj lamtumirë….
( Kushtuar poetit Sejfulla Malëshova ‘’Lame Kodra’’ )
Kohët ecin nëpër shtigjet e tyre
Ato me vehte marrin shtërngata shiu;
Dhe valët e lumit Vjosë aty ndaluan
Me vargun e Sejfullait u përqafuan.
Heshtjes memece dhe intrigës kohë
Largohuni prej meje u thoshte gjithmon;
S’pranonte elozhe ,as klithma korbi
Por, as hingëllimat e kalit të egër.
U gërvishë qielli nga retë e hirta
Fjalën e lirë si kuçedër ta gëlltiste;
Por s’mundi dot te ‘’Lame Kodra’’
Se rrënjët e lisit në shkëmb ishin të forta.
Le të frynte acar i ftohtë
Bashkë me britmat Kaukaz- Moskë;
Me dashurinë e atdheut flakë ndezur në gji
‘’Lame Kodra’’ shkroi të bukurën poezi.
Mos më thoni lamtumirë ju lule të qërshorit,
As edhe ju lule të bardha të qershisë;
Tek ai lot që ra mbi atë shkëmb
Era e ngrohtë e fushës së Myzeqesë
Përcjell çdo ditë nga një serenatë,
Por edhe nektarin e dashurisë në vargun tënd.
Durrës, 10 Janar 2019
Lëkundet ai dru…
Se si më duket ai dru
Me degë e trung i zymtë tharë,
Nga trupi ai kish’ hequr lëvoren
Ndoshta nga plakja e kohës.
Vërtet ai dru lëkundej lakuriq
I vetmuar rrinte aty në horizont;
S’dihet se kush ja kish’ grisur kostumin
Ndoshta koha shtrigë e pleqërisë!
Lëkundet ai dru vazhdimisht lakuriq
Dhe gurët lëviznin, aty zhurmonin,
Një fije bari e hollë fjalën e tha
Ca lutje drithëruese loti thumbonin
Mbi trungun lakuriq tingullin la.
Tek ai dru që lëkundej vazhdimisht
Në kopshtin afër e asaj rruge,
Xhaketa e vjetër nga era tundet
Aromën e viteve shpërndante tutje.
Shtator, Durrës 19.09.2018
Guri i atdheut
E preka me dhimbje atë gur
Me gishtat e duarve si dritë,
Atë çast ndjeva shumë ftohtësi
Sikur isha në Antraktidë.
As vet s’po dija ç’po ndidhte
E ndjeva dhimbjen e peshës së gurit;
Kërkova prej tij të më thoshte diçka
Jo, kisha humbur nëpër kozmosin e pafund.
Është guri që rënkon i atdheut tim
Ai që s’na ka braktisur ne kurrë;
Edhe kur do largohemi me vdekjen një ditë
Prapë guri i atdheut zgjuar do na rrijë te koka.
E ndjejmë mallngjimin për atdheun
Sa herë që jemi larg prej tij,
Hijerëndë e i dashur ai guri I ftohtë
Gjithë lulet e jetës na i bekon.
E preka gurin e atdhut me dhimbje prapë
Deri në thellësi të eshtrave ndjeva ftohtësi;
I putha gjithë gjymtyrët e atdhut me vrapë;
Ashtu i përlotur në gjirin e atij u ula përsëri.
Durrës, 25 shtator 2018
Vetmia e lypsarit
Vraponin si të çmendura gjethet e asaj vjeshte
Të verdha si dylli ato ishin bërë,
Rrugëve të asfaltuara, vraponin nga vetmia
Drejt tyre zgjat krahë e duart një lypsar.
Mbi një mur të vjetër buzë asaj rruge
Varur qëndronte i vetmuar një kungulleshë;
Heshtjen seç ja theu atë ditë vjeshte
Zëri i lypsarit e gjethet e asaj vjeshte.
Puiza e erës së ftohtë lypsarit seç i flet
Në pritje të një kalimtari të hapë kuletë;
I puthte gjethet e verdha ashtu pa përtesë
T’i jepnin një kacidhe, lypsarit të shkret.
Vetmia seç ndaloi, po, po atë ditë vërtet
Tek ajo kungulleshë që varur ishte në mur;
Dhe tek gurët e murit ngarkuar me myshqe
Me ato bisedoi e me puthjet i falinin jetë.
Tek ajo kungulleshë varur atje në mur
Me sytë e përdalë nga varfëria pa yjet,
Drejt tyre zgjaste gjymtyrët e duarve,
Aty lypsari i gjorë një ditë vërtet u tret.
Durrës, 28 nëntor 2018
|
Vërëjtje: Artikujt e botuar në albaniapress.com nuk shprehin domosdoshmërisht mendimet e stafit moderues! |
Vlerësimi juaj për lajmin |
|
|
|
|
|
I keq |
I dobët |
I mirë |
Shumë i mirë |
I mrekullueshëm |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nuk është vlerësuar deri më tani! |
Lexuar:
374 herë
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NDËRMJETËSIME LETRARE |
E mart, 13 prill 2021 - 22:06 Shtëpia Botuese “ARMAGEDONI”, në prishtinë nxori nga botimi librin: “NDËRMJETËSIME LETRARE – për krijimtarinë e Arif Molliqit”, me autor S... |
Ja çfarë mendonte Faik Konica për Shqipër... |
E premt, 09 prill 2021 - 00:54 Kush më mirë se Faik Konica mund të perifrazojë shqiptarët ashtu siå ato ishin dhe janë. Ai ishte jo vetëm një nga njerëzit më të ditur dhe më... |
më shumë nga - Kulturë » |
|
|
|
|
|