Shkruan: Argjira UKIMERI
- Në këto net të vona me acar dhe furtunë, në dhomën time të mbushur plotë me ide dhe mëshirë ndaj asaj se çfarë kërkoj unë -në faqet e një libri gjeta edhe këtë fjalë: "NJERIU QË IKË NGA KRIMI, BËN KRIM TË RI" dhe jo rrallëherë më kujtoj ngjarjen që ndodhi në Preshevë, torturimet dhe masakrimet e shqiptarëve tanë atje, dhe mendoj në vete: a thua a ka burg për ata njerëz që e vrasin padrejtësinë dhe pafajësinë e një shteti dhe një kombi, kur dihet që ndër shekuj kemi qenë të parët e këtij vendi në Europë?
Jo, ore të mjerë, demokracia nuk e do kështu!…
- Duke pasur faktin se fuqitë e mëdha e përkrahin një mitologji kishtare -gënjeshtare , duhet të dimë se nuk jemi fëmijë të habitemi me këto përralla , që nuk zënë vend më në psikikën tonë, por nuk do të thotë të jesh i lumtur me atë që nuk është realitet i dëshiruar, por duhet të punosh dhe të luftosh për të arritur deri tek ai realitet!...
- Mbështetja në fjalën e ekzistencialistit të njohur francez JEAN POUL SARTRE "ekzistoj, pra jam" edhe ne duhet t´i tregojmë botës se kemi ekzistuar qysh kohë më parë, dhe jemi krenarë për atë jemi, dhe kemi lindur për të qenë të pandarë nga trungu i Nënës Shqipëri, kur, këtij trungu për më tepër se një shekull, ardhacakët okupatorë sllavë të përtej Karpateve, ia kanë shkelur e vrarë gjethet dhe pemët të cilat kishin lulëzuar dhe tani e tëhu... u mungon ai lulëzim, prandaj, mungesa e këtij lulëzimi, sipas mendimit tim, quhet KRIM.
- Të tjerët (kriminelët që ikën nga krimi) prapë e bënë krimin e ri duke na ndarë dhe përçarë , dhe duke bërë të pamundurën në mos ekzistimin e emrit, shqiptarë ...!
- Dhe, jo rrallëherë paramendoj fjalët: O NJERI MOS MË THUAJ QË NJERIU LIND DHE VDES DHE PA NJERIUN NUK JETON NJERI"-kjo mund të krahasohet me fjalën: “njeriu që ikë nga krimi bën krim të ri” dhe, sipas mendimit tim -njerëzit vërtetë nuk mund të jetojnë pa njeriun tjetër dhe janë të prirë për të bërë krim të ri ndaj njerëzve të tjerë!...
- Kësaj pune mund t´i thonë: O FETAH, O FETAH, O ME NE O ME ATA!
Por, si duket me ne nuk po bëhet askush pasi që të tjerët nuk e durojnë dot realitetin e çështjes tonë kombëtare dhe dëshirojnë të jemi në një situatë që fundi i kësaj nuk mund të gjendet askund , ku shpeshherë e dëgjoj pyetjen: ku e ka fundin tmerri , vdekja dhe mjerimi...!
- Duke u bazuar në të drejtën ndërkombëtare: vetëvendosja e një populli nuk mund të arrihet me ikjen nga krimi dhe me fillimin e një krimi të ri - siç po ndodhë në rastin tonë; mirëpo, duhet respektuar çdo të drejtë elementare dhe aq më shumë edhe të drejtën e VETËVENDOSJES
- Por, në këto kohë të ftohta, një njeri që ik nga krimi dhe bën krim të ri , nuk mund ta ndalë as dëbora, as shiu dhe as të reshurat tjera që mund të jenë më të forta se këto stuhi , mirëpo, një komb siç jemi ne; nuk mund të na ndalë askush që të arrijmë deri tek caku ynë i quajtur, RIBASHKIM KOMBËTAR.
|