|
Reagim ndaj qëndrimit të Ambasadorit të SHBA-ve në Kosovë, z. Greg Delawie
Në intervistën ekskluzive për emisionin « Rubikon » të datës 5 dhjetor Ambasadori i SHBA-ve Greg Delawie u prononcua për shumë tema aktuale që lidhen me çështjet e brendshme të Kosovës dhe raportet e Kosovës me fqinjët.
Nga të gjitha temat e trajtuara në këtë intervistë çështja e Marrëveshjes për përcaktimin e kufirit me Malin e Zi që do të dërgohet për miratim në Kuvendin e Kosovës dhe raporti i Komisionit të ri qeveritar nën udhëheqjen e Shpejtim Bulliqit u mediatizua më së shumti. Në mënyrë të veçantë u shkoqit cilësimi nga ana e zotit Delawie i gjetjeve të këtij komisioni si « gjepura dhe shprehje latine për të fshehur të vërtetën ».
Është interesant dhe me vlerë të madhe të përmendet se në këtë intervistë Ambasadori i SHBA-ve në Kosovë citoi thënien e gazetarit, satiristit dhe gjuhëtarit të madh amerikan Henry Louis Mencken se « për çdo problem të ndërlikuar ekziston një zgjidhje e thjeshtë, e qartë dhe e gabuar ». Në përputhje me këtë qëndrim të thellë dhe ironik kundër të gjithë atyre që nuk çajnë kokën se u japin drejtim të gabuar problemeve të ndërlikuara duke u munduar t’i zgjidhin në mënyrë të thjeshtë zoti Delawie thekson se « Të kërkosh një zgjidhje të lehtë për t’i hequr një vendi një copë dhe për t’ia dhënë një tjetri vetëm do t’i ndërlikonte gjërat dhe do t’i bënte ato më të rrezikshme ». Këtu zoti Delawie ka plotësisht të drejtë!
Por, ky konstatim i drejtë i Ambasadorit amerikan nuk shoqërohet kur kemi të bëjmë me përcaktimin e vijës kufitare me Malin e Zi. Në këtë rast, ai merr pozicion diametralisht të kundërt dhe zhvlerëson punën e ekspertëve duke i cilësuar rezultatet e tyre si « gjepura ».
Zoti Delawie e di fare mirë se të cilësohet puna e dikujt si « gjepura » nuk është as veprim e as fjalor diplomatik. Ky fjalor u shkon përshtati më shumë satiristëve si Henry Louis Mencken e jo diplomatëve.
Si diplomat dhe përfaqësues i shteti që gëzon respektin më të madh ndër shqiptarët Zoti Delawie nuk duhet të lëshohet në ironi të tilla, sidomos për situatat të cilat, siç thotë vet, « që do t’i ndërlikonin gjërat dhe do t’i bënin më të rrezikshme ».
Pa marrë parasysh se cili do të jetë rezultati i votimeve në Kuvendin e Kosovës, faktet që ka sjellë komisioni i ri qeveritarë dhe që dëshmojnë në mënyrë bindëse se Kosova ka pasur kontrollin efektiv të kufirit deri në Kullë dhe Çakorr; faktet se Kosova ka ndërtuar dhe mirëmbajtur rrugët e veta deri në Kullë dhe Çakorr; faktet se Kosova ka kontrolluar dhe mirëmbajtur pyjet e veta deri në Kullë dhe Çakorr dhe faktet e shumta që dëshmojnë se me Marrëveshjen e vitit 2015 një pjesë e territorit të Kosovës i jepet Malit të Zi nuk janë « gjepura dhe shprehje latine për të fshehur realitetin », por realitet i dëshmuar me ekspertizë profesionale që nuk mund t’i zhvlerësojë arroganca politike.
Zoti Delawie e di më mirë se shumëkush se kërkesa që të miratohet kjo marrëveshje me ndryshimin e kufijve të vitit 1974 është në përputhje me logjikën që problemeve të thjeshta t’u jepet një zgjidhje e ndërlikuar, e që në kontekstin e Ballkanit Perëndimor bartë rreziqe të mëdha.
Zoti Delawie duhet ta ketë lexuar edhe epitafin që ka shkruar Henry Louis Mencken: « Nëse, pasi të kem ikur nga kjo tokë, ju kujtohem një ditë...». Të shpresoj që nuk do të kujtoheni për arrogancën që treguat ndaj një komisioni ekspertësh të fushës për të cilën janë kompetent dhe kërkesën « për t’i hequr një vendi një copë dhe për t’ia dhënë një vendi tjetër...»
Kosovës dhe Malit të Zi, si dy shtete me fqinjësi të mirë, u duhet të përmbyllin çështjen e përcaktimit të vijës kufitare në atë mënyrë që vërtetë të mbetet një vijë në hartë përderisa në realitet të kemi një qarkullim të lirë të qytetarëve, vlerave kulturore dhe mallrave. Perspektiva e përbashkët euro-atlantike nuk duhet t’i ndërlikojë çështjet e thjeshta e hiq më pak t’i bëjë të rrezikshme.
Bardhyl Mahmuti
|
